مشاورجوان

مشاوره در زمینه روان شناسی کودک و نوجوان

مشاورجوان

مشاوره در زمینه روان شناسی کودک و نوجوان

در این وبلاگ در زمینه کمک به والدین برای موفقیت بچه ها و همچنین کمک به نوجوانان برای هدف گزینی ، مطالبی ارائه می شود. امید است مفید و سودمند باشد.

بایگانی
آخرین مطالب

مشکل این رفتار والدین این است که کودک را از مسیر زندگی واقعی اش بسیار بسیار بسیار دور می کند. تمام

و می رسیم به اینکه پس اگر والدین برای فرزندشان چیزی می خواهند و آرزو می کنند، چی باشد بهتراست؟ و چگونه باشد؟

پاسخ در یک نکته مهم نهفته و آشکار است. « لطفا برای فرزند خود هیچ کاری نکنید» . تعجب کردین؟ چرا؟

لابد میگین پس اینهمه تلاش و ...بیهوده است و ما دست روی دست بذاریم تا هرچی اتفاق بیفته؟

خیر.

کی همچین حرفی زد؟

ببینید یه توضیح کوچولو و واضح: پاسخ در این نهفته است که استعداد و ذوق و توانمندی فرزندتان را در نظر بگیرید. وقتی این شناخت برای شما اتفاق افتاد دیگر خودش با روند طبیعی زندگی به آنچه باید برسد خواهد رسید و دیگر هیچ نیازی به تنبیه، تشویق، تحقیر، مقایسه، کلاس های بی نتیجه بیرون، ایجاد رقابت و حس جلو زدن در او، نخواهد بود. کلی هم از لحاظ اقتصادی به نفع شما می شود.

حالا دیدین که شما اگر هیچ کاری نکنید خیلی بهتراست؟

باز یک سوال داره مطرح میشه: حالا که اینطوره خب شما بگین، که چطور میشه استعداد بچه مون رو بشناسیم؟

و اینجاست که باید گفت« چشم در مطلب بعدی این موضوع نیز حل میشه».

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ دی ۹۵ ، ۱۵:۵۶
مشاورجوان

حالا یه نکته دیگه: 

تعدادی از والدین میگن دوست دارم فرزندم این بشه، اون بشه، اینطوری نشه، اونطوری بشه و خلاصه از این حرفها. 

البته اشکالی نداره که پدر و مادر آرزوهاشون رو بگن. از طرفی هم در مقام پدر و مادر بودن، بالاخره این حق رو برا خودشون قائل میشن که چنین اظهار نظرهایی کنن.

حالا این سوال پیش میاد که مشکل این نوع رفتار کجاست؟ چشم اینو تو مطلب بعدی بهش می پردازیم...

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ دی ۹۵ ، ۲۱:۲۴
مشاورجوان

همراهان گرامی. مطلب قبلی با عنوان « مگه داریم» رو خواندین؟ حالا میریم سراغ اینکه چه باید کرد؟ 

چون این پست هایی که میذاریم جزو اولی هاست و فعلا کسی اصلا این وبلاگ رو نمیشناسه که بخواد بیاد بخونه ، من خودم شروع به راه حل دادن های علمی - تجربی می کنم. ولی اگر روزی روزگاری تعداد افراد بیشتری مطالب را پیگیر شدن، حتما به روش بارش مغزی یا به گفته یک دوست قدیمی « باران مغزی» این بحث ها  پیش می میره. یعنی از نطرات همه استفاده می شه.

حالا برمی گردیم به پاسخ و راحل

- راه حل دچار نشدن به والدینی مستاصل و درمانده در برابر بچه ها، داشتن اقتدار و صلابت در خانه است. باید پدر و مادر حرفشان در برابر بچه ها یکی باشد. حتی اگر مادر دید که پدر گاهی دارد حرف اشتباهی می زند و رفتارش با بچه ها خیلی هم درست نیست، جلوی بچه ها ابدا نباید این را مطرح کند. و همچنین اگر پدر دید که مادر گاها رفتارهای مناسبی ندارد، باید در موقعی که بچه ها نیستند با مادر صحبت کند. این راه حل کولاک می کند. یعنی خیلی خیلی خیلی موثره.

- حالا یه راه حل دیگه: هنگام درخواست از بچه ها برای انجام کاری، از کلمات خواهشی اصلا استفاده نکنید. « تو رو خدا کمک کن وسایلو جمع کنیم» ، « خب بیا تکالیفت رو بنویس من  خوابم گرفته» ، « من از دست تو آخر خودمو می کشم» ،  « خب تو بگو چکار کنم؟» « من اشتباه کردم بیا من بزن خوبه؟» .  و این لیست ادامه داره...

به جای این عبارت ها، از جمله های جدی، شفاف و کوتاه استفاده کنید. بیشتر هم موقع درخواست: حالت سوالی مطرح کنید. مثل این: عزیزم کمک می کنی با هم اینها را مرتب کنیم؟ دوست داری تو انجام تکالیفت کمک کنم؟ این دو تا کار رو تا از خرید بر می گردم انجام بده. یا موقعی که لج بازی و بدقلقی می کند: « دلیل این رفتارت رو بگو ببینم» اگر توضیح غیر مرتبط داد و غیر منطقی، بگین من دیگه صدای قشقرق و ...رو نشنوم. سپس از پیشش بروید، همچنین به او یک جایگزین مثلا رنگ آمیزی یا بازی فکری پیشنهاد بدین.

خلاصه اینکه صحبت های شما نباید از یک طرف بوی درماندگی و خواهش بدهد و از طرف دیگر بوی تهدید و ایجاد ترس دائمی در کودک.

همین دو راه حل کار خوشون را بلدند. هرسوالی داشتین بنویسین، در اسرع وقت پاسخ داده میشه. 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ دی ۹۵ ، ۱۴:۲۴
مشاورجوان

وقتی میگیم « پدر و مادر مستاصل» چی به خاطر میاد؟ یک پدر و مادر که از لحاظ اقتصادی دچار مشکلاتی شدن؟ یا یک پدر و مادر که بیماری صعب العلاجی گرفتن؟

هیچکدوم از اینا منظور نیست. خب به عبارت های ادامه یه نگاه بندازین:

- نمی دونم از دستش چکار کنم، مدام میره سراغ تبلت

- از دستش کلافه شدم، به یه چیزی که گیر میده ول کن نیست، تا براش نگیرم رهام نمیکنه.

- صد بار باید ازش بخوام تا کاری رو انجام بده. 

- ازش نا امید شدم.

از این حرفها بوی چی میاد؟ خب معلومه بوی استیصال و درماندگی و ضعف. حالا معلوم شد که پس « پدر و مادر مستاصل و درمانده» در مقابل فرزندشان داریم. نه کم، بلکه خیلی هم زیاد تا دلتون بخواد. 

خب صدای چند نفر میاد که میگن راه حل چیه؟ 

چشم در مطلب بعدی در این باره یه چیزای مفیدی میاد...درج نظر فراموش نشه.

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۳ دی ۹۵ ، ۲۲:۰۴
مشاورجوان